Sipaliwini is het meest zuidelijke inheemse dorp van Suriname en dient vaak als tussenstop voor reizigers van -en naar Brazilië. Ondanks deze belangrijke rol, is de ontwikkeling (o.a. gelet op infrastructuur, drinkwater, elektriciteit, etc.) van dit dorp heel gering. Het dorp, ongeveer 2 uur vliegen van Paramaribo, ligt langs de Sipaliwini rivier en beschikt niet over een waterleidingsysteem. Voor drinkwater is men afhankelijk van regen-, rivier- en of kreekwater.
De rivier en kreken liggen allemaal in een straal van ca. 500 m rondom het dorp. Verder is te vermelden, dat het dorp niet over een functionerend elektriciteitsnetwerk beschikt. Er is wel een centrale generator aanwezig in het dorp, maar er is geen geld voor brandstof. Om dit op te lossen, maken enkele huishoudens gebruik van zonne-energie.
Het dorp beschikte ooit over een waterleidingsysteem, waarbij water vanuit de Sipaliwini rivier in een watertoren werd gepompt om vervolgens naar de dorpskranen gedistribueerd te worden. Helaas is de watertoren stuk en aangezien de centrale generator niet gebruikt kan worden door onvoldoende brandstof, is dit systeem komen weg te vallen. Dit vormt samen met de relatief grote afstand tot de rivier en kreken voor grote drinkwater problemen gedurende de droge periodes van het jaar. In de droge periode komt het vaker voor dat het water niveau in de rivier daalt en dat de kreken droog komen te liggen. Dit betekent, dat de dorpelingen grotere afstanden moeten afleggen om zichzelf van goed drinkwater te voorzien, hetgeen een enorme belasting is voor families bestaande uit senioren en mensen met een beperking. Tijdens de regen periode is er weliswaar een overvloed aan regen, maar het rivierwater zit dan vol met sedimenten. Regenwater kan opgevangen worden en gebruikt als drinkwater maar ook dit drinkwater is niet vrij van risico’s, omdat de opslagtanks als broedplaats dienen voor allerlei parasieten.
Er moeten dus goede waterbronnen geïdentificeerd, geanalyseerd en gekwantificeerd worden, om het dorp van goed drinkwater te kunnen voorzien. Samen met de heer Druiventak, verbonden aan de Anton de Kom Universiteit is het Amazon Conservation Team bezig met het inventariseren van mogelijkheden om het dorp van een duurzame waterbron te voorzien. Er worden boringen verricht naar mogelijke waterbronnen en er wordt gekeken naar de beschikbare zuiveringsmethoden van regenwater.
